Filmowe happy endings uczą nas, że jeśli tylko uda nam się osiągnąć wymarzony życiowy cel, szczęście i harmonię mamy już zagwarantowane na zawsze. Prawdziwe życie nie jest niestety takie proste. Nawet w najszczęśliwszym życiu zdarzają się trudniejsze momenty. Nawet kiedy wszystko układa się tak jak chcesz, przyjdą takie dni, kiedy będzie źle, smutno i bez sensu. Czasem ze względu na jakieś ważne, zewnętrzne zdarzenie – rozstanie, chorobę, stratę pracy – a czasem bez poważniejszych przyczyn. Trudnych momentów nie da się w życiu uniknąć. I całe szczęście, bo często to właśnie dzięki nim idziemy do przodu. Opisane przez Eriksona kryzysy rozwojowe to właśnie te trudne okresy, następujący w określonym momencie życia, bez przerobienia których nie możemy dalej się rozwijać.
I właśnie dlatego zachęcam, by zamiast uciekać przed trudnymi momentami w życiu, nauczyć się je akceptować i przeżywać jak coś naturalnego. Zamiast zabezpieczać się przed przewidywanym smutkiem, złością czy lękiem – uczyć się, jak przeżywać je w bezpieczny dla siebie i innych sposób.
Jaki to sposób? Na to pytanie oczywiście nie ma jednej i krótkiej odpowiedzi 😉 Każdy reaguje na trudne sytuacje inaczej i dla każdego inne połączenie działań będzie najbardziej korzystne. Nie chcę serwować Wam tu żadnych złotych rad w stylu „myśl pozytywnie, to znajdziesz wyjście z każdej sytuacji“ albo „uśmiechaj się, a twój dzień od razu stanie się lepszy“. Nie chcę, bo wiem, że takie uniwersalne dobre rady bardzo rzadko okazują się faktycznie skuteczne. Chciałabym jednak opowiedzieć Wam o tym, jakimi wskazówkami ja sama staram się kierować w trudnych momentach. To takie bardzo podstawowe, ogólne drogowskazy – wierzę jednak, że w ciężkich chwilach przynoszą ukojenie nie tylko mnie.
